Brighton, Coombes church en een hele berg zand

Het lijkt of jonge meiden verplicht hun haar kort moet hebben, paars of knal oranje en altijd een of meerdere piercings moeten dragen in het vrijzinnige Brighton. Dit is een broedplaats van kunstenaars, muzikanten, vintage winkeltjes, biologische/vegetarische restaurantjes .... Maar ook zwervers, bedelaars, een zwaar hoestende jongen is aan het gebruiken als ik langsfiets. De Lanes is voor de toeristen, een wirwar aan zeer smalle steegjes volgestopt met leuke winkeltjes. De North Laines meer voor de Brightoner zelf, elke winkel is particulier, klein, betaalbaar, origineel en kunstzinnig.  Wat een leuke stad aan de kust van Sussex is dit, waar een overweldigd aantal mensen bij het Brexit referendum voor Remain stemden.

In de middle of nowhere, nauwelijks bewegwijzerd, ver van de weg af ligt het eenvoudige en bescheiden kerkje Coombes Church. Hier wilde ik heen. Als ik mijn fiets tegen het hek zet, nog zo'n 100 meter van de kerk verwijderd, voel ik het: een tintelend gevoel dat  begint halverwege mn ruggengraat, omhoog trekt en zich verspreidt rond mn hoofdhuid. Dit gebeurt altijd, maar nooit voorspelbaar, als ik een bijzondere plek nader. Ik zal daar later meer over delen.  Ik ben ongeveer een half uurtje binnen, wat zitten, wat mediteren ..... een oude en zeer vreedzame plek. Ik vermoed dat hier de rest van de dag niemand meer komt, al zie ik in het gastenboekje dat er vóór mij vandaag al 2 Tsjechische bezoekers zijn geweest.  Het kleine kerkje behoort tot een van de belangrijkste in Groot Brittannië. Een christelijke nederzetting in een tijd dat alles in deze streek nog Saksisch was. Niet Keltisch, maar Sakisch, zoals bij ons in Noordoost Nederland in vroeger tijden (en dus ook op de Veluwe). Het is de leeftijd van deze kerk (of beter gezegd; de voorgangers van de kerk op deze plek) in combinatie met de niet-gerestaureerde frescos die in 1949 werden blootgelegd. 

De heidense Saksen hielden overigens lang stand met behulp van de duivel, zo gaat het verhaal. Het was de duivel zelf die de Saksen wilde beschermen voor de oprukkende christenen. Hij besloot een dijk te graven rond het hele gebied (Devils Dyke, een beetje te ver uit de route voor me). Maar bij het graven van de dijk kwam een behoorlijke partij zand vrij. Onze driftige gehoornde vriend flikkerende dat zand in de oceaan. Zo ontstond Isle of Wight. Dus Eef en Ton, jullie kunnen wel zo hoog opgeven over Isle of Wight, maar het is feitelijk niet meer dan een berg zand dat de duivel moest lozen! Nou, hoef daar niet heen....